BIULETYN INFORMACYJNY OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Logo z napisem: “UMCS Wydział Filozofii i Socjologii”.

„Moc pomocy niepełnosprawnym”

W dniu 8 kwietnia 2014 r. na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UMCS w Lublinie odbyła się Konferencja skoncentrowana na specyfice życia i funkcjonowania osób niepełnosprawnych pt. „Moc pomocy niepełnosprawnym”.

Podczas konferencji poruszane były najważniejsze problemy, potrzeby oraz możliwości wsparcia dla osób niepełnosprawnych.

Dr Tomasz Sękowski w swoim wykładzie na temat doświadczeń w pracy psychoterapeuty w WTZ dla niewidomych kobiet w Żłobie koło Krasnegostawu mówił, że powinno się zapewnić pewne warunki pracy, gdyż poprzez pracę realizuje się siebie. Potrzeba akceptacji takim jakim się jest, jeżeli ty mnie akceptujesz to ja siebie akceptuję. Należy aprobować osobę i jej czyny.

Kolejny prelegent dr hab. Wojciech Otrębski w swoim wystąpieniu w kwestii diagnostyki psychologicznej w rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych umysłowo zaznaczył aby koncentrować się na mocnych stronach diagnozy funkcjonalnej. Rehabilitacja społeczna winna odbywać się poprzez uczestnictwo w społeczeństwie, poznanie zakresu kompetencji i jej środowiska. Gdyż osoby te mają utrudniony wgląd w siebie oraz trudności w czytaniu ze zrozumieniem. Metoda która wspomaga taki proces dydaktyczny została opracowana przez H.C. Gunzberga (PAC i PAS). Celem konstrukcji inwentarza jest forma obrazkowa a skala osobowa powinna zostać przeprowadzona przez kogoś kto zna taką osobę.

Następnie zabrała głos Pani mgr Barbara Jurkowska na temat „Aktywne życie z chorobą neurologiczną prawda czy mit? Rola psychologii w rehabilitacji pacjentów neurologicznych i ich rodzin”. Mówiła o tym, iż pacjenci potrzebują krótkiej rozmowy i interwencji.

Łukasz Siatkowski w wykładzie „Karambolizacja przestrzeni czyli sztuka nieograniczona”, stwierdził, że sztuka powinna burzyć mury i tworzyć równouprawnienie. Zaprezentował swoje prace, które rysuje długopisem żelowym. Mimo iż od urodzenia nie chodzi ma więcej energii życiowej niż nie jedna osoba w pełni sprawna.

Na zakończenie zabrała głos Pani Maria Pietrusza – Budzyńska w kwestii „Aktywność kulturalna osób wykluczonych z powodu niepełnosprawności jako szansa na kulturę szeroką – na podstawie doświadczeń teatroterapii lubelskiej”. Poruszyła problem dyskryminacji dzieci z upośledzeniem umysłowym. W Polsce nauczyciel znajduje w dziecku to co kiepskie. Abstrakcja to błędne kolo, należy wprowadzić praktykę liczenia, sznurowanie butów. Tutaj jednak potrzeba znaleźć zaczyn talentu nie to co najgorsze. Metoda teatroterapii jest odpowiednią rehabilitacją dla takich osób, gdyż pozwala na poszukiwanie woli życia. Środowisko zrehabilitowało się znacznie szybciej niż klienci. Dlatego potrzeba aby upłynęło dużo czasu by dziecko upośledzone umysłowo weszło do środowiska społecznego.

 Kamil Artur Kuliński

Facebook

Ta strona wykorzystuje pliki cookies, aby zapewnić jak najlepszą optymalizację treści na niej zawartych. Czytaj więcej o polityce prywatności i plikach cookies