Uczelnie w różnym stopniu wspierają studentów, których stan zdrowia ma znaczny wpływ na przebieg ich studiów. Najbardziej rozbudowane formy pomocy oferują m.in. UW, UJ, UAM i AGH.

Studenci niepełnosprawni powinni już na początku swoich studiów, albo najlepiej jeszcze przed ich rozpoczęciem, dowiedzieć się czy na wybranej uczelni jest specjalista, który zajmuje się wsparciem dla tej grupy studentów. Przykładowo na Uniwersytecie Warszawskim jest to Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych, a na Uniwersytecie Jagiellońskim - Dział ds. Osób Niepełnosprawnych. W mniejszych uczelniach także można znaleźć wyznaczone osoby, które zajmują się pomaganiem studentom niepełnosprawnym w sprawach dotyczących studiowania. Warto przy tym zaznaczyć, że uczelnie wspierają nie tylko studentów niepełnosprawnych, ale także swoich pracowników, przede wszystkim wykładowców, by ci wiedzieli co robić, gdy na zajęciach spotkają np. studenta niewidomego lub z dziecięcym porażeniem mózgowym.

Uczelnie różnią się między sobą w rozmiarze oferowanej pomocy. W pierwszej linii najczęściej spotykane formy wsparcia dotyczą trzech głównych grup studentów niepełnosprawnych mających problemy z widzeniem, słyszeniem i poruszaniem się:

  • materiały dydaktyczne adaptowane dla niewidomych i słabowidzących. Dla tej grupy studentów niektóre uczelnie przygotowują adaptowane materiały dydaktyczne, np. w formie druku powiększonego, alfabetu Braille'a czy nagrania za pomocą głosu naturalnego lektora. Pracownie adaptacji materiałów dydaktycznych posiadają m.in. UAM, UJ i UW.
  • wsparcie dla studentów głuchych i niedosłyszących. Studenci z dysfunkcją słuchu mogą na niektórych uczelniach (np. na UAM lub na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach) możliwość korzystania z pomocy tłumacza języka migowego na zajęciach dydaktycznych oraz z lektoratów języka obcego dostosowanego do ich potrzeb i także tłumaczonego miganiem.
  • studenci na wózkach i z problemami w poruszaniu się. Dla tej grupy studiujących istotne może się okazać wsparcie w przypadku np. zajęć wyznaczonych w sali na 3. piętrze bez windy. Wówczas specjalista uczelni ds. studentów niepełnosprawnych może pomóc w załatwieniu sprawy np. poprzez zmianę sali na dostępną dla poruszających się na wózkach. Z myślą przede wszystkim o tej grupie studentów uczelnie organizują także dedykowany transport na zajęcia dydaktyczne oraz adaptują pokoje w akademikach uwzględniając ich potrzeby związane z poruszaniem się na wózkach.

Ponadto studenci niepełnosprawni niezależnie od rodzaju dysfunkcji mogą skorzystać z pomocy finansowej w formie stypendium specjalnego. Przyznawane jest na wniosek studenta na podstawie ważnego orzeczenia o niepełnosprawności. Wysokość stypendium zależne jest od stopnia niepełnosprawności - im większa, tym wyższa kwota świadczenia. Kwoty i zasady szczegółowe różnią się i są ustalane przez poszczególne uczelnie samodzielnie.

Stosunkowo nowym wyzwaniem są dla uczelni studenci z różnymi problemami psychicznymi, takimi jak np. schizofrenia czy zaburzenia ze spektrum autyzmu. Niektóre uczelnie (np. poznański UAM, krakowski UJ i UW) oferują studentom niepełnosprawnym z tego typu problemami dedykowaną pomoc psychologiczną, a także doradztwo specjalisty w zakresie strategii studiowania (doradca edukacyjny), co może być niezbędne np. dla studentów, których stan zdrowia ulega zmianom i należy wówczas planować okres nauki i zdawania egzaminów tak, by optymalnie wykorzystywać indywidualne możliwości studenta.

Warto też odnotować pomoc w formie indywidualnego toku studiów. To szansa dla studentów, którzy z powodu swojego zdrowia nie mogą studiować według standardowego planu zajęć i egzaminów. Indywidualny tok studiów daje studentowi możliwość dopasowania zajęć na uczelni do np. harmonogramu swojej rehabilitacji.

Studenci, którzy tego wymagają mogą też liczyć na osobistego asystenta. W tej formie wsparcia uczelnia finansuje asystę drugiej osoby (np. koleżanki z roku), która towarzyszy studentowi niepełnosprawnemu podczas dojazdu na zajęcia, w czasie ich trwania (robiąc notatki) oraz np. w bibliotece.

Niepełnosprawność wzroku, słuchu, deficyt zdrowia psychicznego czy np. brak ręki nie oznacza, że student nie może brać udziału w zajęciach z wychowania fizycznego. Zamiast WF-u w formie standardowych zajęć np. z piłki ręcznej uczelnie oferują zajęcia dostosowane do możliwości studentów niepełnosprawnych. Przykładowo są to lekcje szermierki na wózkach, zajęcia ogólnorozwojowe pod okiem rehabilitanta czy nauka i doskonalenie pływania.

- Studenci niepełnosprawni mogą otrzymać w akademiku pokój dostosowany do ich potrzeb, korzystać z transportu uniwersyteckiego, pomocy asystentów transportowych, zajęć z instruktorem orientacji przestrzennej po UW, usług tłumaczy języka migowego, pracowni komputerowych, z zasobów Akademickiej Biblioteki Cyfrowej oraz Biblioteki Książki Cyfrowej. Można również wypożyczać notebooki, notesy brajlowskie, programy udźwiękawiające i powiększające tekst albo systemy wspomagające słyszenie. Pomocy udziela Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych. - mówi Olga Basik z biura prasowego Uniwersytetu Warszawskiego.